Ushtria izraelite shkatërron një shtëpi pa paralajmërim në zonën Yarmouk, në perëndim të qytetit të Gazës. Foto nga Mohammed Zaanoun @mzgaza. Përdoret me leje.

Ky artikull u botua për herë të parë nga Raseef22, më 10 tetor 2023.  Është shkruar nga Mohammed Atallah. Një version i redaktuar ribotohet këtu, sipas një marrëveshjeje për ndarjen e përmbajtjes.

Me pikëllim dhe ankth të thellë, Naama Abu Nada qëndron përpara Kullës Palestineze në zemër të qytetit të Gazës. Ajo vështron rrënojat e banesës së saj në ndërtesën me qindra njësi, të kthyera në gërmadha nga sulmet ajrore izraelite pas një nate sulmesh të pamëshirshme ushtarake izraelite nëpër rajone të ndryshme në Rripin e Gazës. Ebu Nada i tregon Rasifit22, me lodhjen dhe pikëllimin e saj të skalitur në fytyrë:

Ne kaluam një natë tepër shqetësuese pasi morëm një telefonatë nga një oficer i inteligjencës izraelite që kërkonte evakuim të menjëhershëm të ndërtesës pa marrë asgjë. Ishte planifikuar për një sulm ajror. U nisa me nxitim me fëmijët e mi, pa patur kohë për të marrë një çantë me dokumente zyrtare thelbësore dhe dokumente identifikimi që kisha përgatitur në pritje të këtij momenti.

Ajo shprehu zhgënjimin e saj me një ton zemërimi: “Ne jemi njerëz të zakonshëm pa asnjë lidhje. Pse po na e bëjnë këtë? Ndërtesa kishte dhjetëra familje. Na kanë shpërngulur dhe na lanë të pastrehë. Ku mund të shkojmë, o Zot, ku?”

Situata nuk ishte shumë e ndryshme për Haxh Abi Rami Al-Sharafi. Shtëpia e tij gjashtëkatëshe në kampin e refugjatëve Jabaliya në veri të Rripit të Gazës u shkatërrua nga avionët izraelitë dhe ai mezi arriti t'i zgjonte fëmijët dhe nipërit e tij që të iknin në kohë, duke i shpëtuar ata përpara se shtëpia të rrënohej. 

Ebu Rami shtrëngon bastunin e tij prej druri me duart që i dridhen. I ulur në një karrige plastike përpara shtëpisë së shkatërruar, sytë e tij pasqyrojnë pikëllimin që ndjen pasi i kushtoi shumë vite ndërtimit të saj dhe sigurimit të mirëqenies së familjes, siç rrëfen ai:

Shtëpia ku jetonin rreth 30 njerëz tani është zhdukur dhe ne e gjejmë veten të zhvendosur dhe të pastrehë, të pasigurt për fatin tonë. Ajo që ka më shumë rëndësi është se ne mbijetuam dhe asnjë nga fëmijët tanë nuk u dëmtua. Kjo është politika e pushtimit, e cila na ka në shënjestër dhe na ngacmon ne, banorët e paarmatosur dhe të pambrojtur.

Kështu e përshkruan Abu Rami atë që i kishte ndodhur përpara se intervista të ndërpritet papritur nga zhurmat e shpërthimeve afër vendndodhjes sonë, për shkak të sulmeve të vazhdueshme ajrore izraelite në Rripin e Gazës.

Banorët e Gazës duruan një natë të frikshme të sulmeve ajrore intensive izraelite që rezultuan në viktima të shumta dhe qindra të plagosur. Ekipet palestineze të mbrojtjes civile vazhdojnë përpjekjet e tyre për të shpëtuar familjet, shtëpitë e të cilave ishin shënjestruar pa paralajmërim paraprak, duke i lënë të bllokuar nën rrënoja.

Zyrtarët në ministrinë palestineze të Shëndetësisë kanë konfirmuar se agresioni izraelit, deri në këtë pikë, ka çuar në humbjen e më shumë se 1,055 jetëve dhe ka lënë mbi 5,184 persona të plagosur. Ajo ka detyruar gjithashtu rreth 20,000 qytetarë të largohen nga shtëpitë e tyre, duke kërkuar strehim në 23 qendra nëpër rajone të ndryshme brenda Gazës.

Gjatë një konference për shtyp që detajonte zhvillimet në lidhje me agresionin izraelit në Gaza, Salama Marouf, kreu i Zyrës Qeveritare të Medias në Gaza, zbuloi se sulmet ajrore izraelite kanë shkatërruar plotësisht të paktën 13 kulla dhe ndërtesa banimi, duke rezultuar në shkatërrimin total të 159 njësive të banimit. 

Për më tepër, 1210 njësi banimi kanë pësuar dëmtime të pjesshme, me 36 njësi të pabanueshme për shkak të sulmeve izraelite. Ndër strukturat në shënjestër janë objektet publike, duke përfshirë zyrat administrative qeveritare, disa zyra të çështjeve civile, dy xhami dhe 19 objekte që i përkasin ministrisë së Brendshme dhe Sigurisë Kombëtare.

Sulmet e pamëshirshme ajrore izraelite kanë shtyrë qindra familje, veçanërisht ato që banojnë në zonat kufitare, të largohen nga shtëpitë e tyre dhe të kërkojnë strehim në qendrat, shkollat ​​dhe objektet e tjera të përcaktuara të UNRWA (Agjencia e Kombeve të Bashkuara për Ndihmën dhe Punët për Refugjatët në Palestinë). Skenat e zhvendosjes vazhdojnë të shpalosen teksa familjet mbajnë çantat, dyshekët dhe fëmijët e tyre në strehimoret më të afërta të disponueshme.

Mes kësaj shpërnguljeje masive, Ahmed Naeem, një burrë rreth të pesëdhjetave nga Beit Hanoun në Gazën veriore, tani e gjen veten duke fjetur në dysheme brenda shkollës së UNRWA “A”. Ai ka një radio të vogël, duke dëgjuar buletinin e lajmeve pasi u detyrua të braktisë shtëpinë e tij për shkak të bombardimeve.

Naeem i përshkroi Raseef22 situatën në lagjen e tij, ku shumica e shtëpive fqinje ishin në shënjestër. “Nuk na mbeti asgjë. Bombardimet na detyruan të iknim, duke lënë shtëpitë dhe familjet tona, derisa gjetëm shkollën më të afërt për të kërkuar strehim nga sulmet e pamëshirshme ajrore.”

Përtej sallës, në një klasë tjetër, Um Saeed, një grua rreth të dyzetave, mbuloi dritaret me një batanije që kishte sjellë me vete. Ajo u përpoq të ngushëllonte vajzat dhe djemtë e saj, duke thënë: “Lutem që kjo të mos zgjasë shumë dhe ne të kthehemi në shtëpitë tona”.

Operacioni Stuhia Al-Aksa

Njëkohësisht me zhvillimet e lartpërmendura, fraksionet e rezistencës palestineze vazhdojnë operacionin që ata e kanë quajtur “Stuhia Al-Aksa”. Vazhdojnë konfrontimet brenda vendbanimeve ku rezistenca ka depërtuar me sukses. Njëkohësisht, raketat vazhdojnë të bien mbi qytetet izraelite. Ndërkohë, Izraeli po përpiqet të rikuperojë zonat e humbura duke shënjestruar shtëpitë e civilëve palestinezë dhe duke shkaktuar humbjen e qindra jetëve.

Dr. Walid Al-Mudallal, një ekspert për çështjet dhe politikën izraelite, beson se situata në Gaza është gati për përshkallëzim të mëtejshëm. Ai komentoi:

 Po flasim për të pengje dhe depërtimin në zonat që Izraeli i konsideron territorin e tij sovran. Pala izraelite është gati për përshkallëzim dhe këtë herë beteja nuk është si asnjë tjetër.

Në një intervistë me Raseef22, Al-Mudallal pohon se rezistenca nuk po pengohet, pasi ka infiltruar në mënyrë strategjike të gjitha vendbanimet kufitare të Gazës dhe ata po ndjekin në mënyrë të palëkundur një strategji të planifikuar me përpikëri.

Lidhur me parashikimet e tij për ditët në vijim, Al-Mudallal thekson se ushtria izraelite, e përballur me humbje dhe dështimet e përsëritura për të rimarrë kontrollin e vendbanimeve për të dytën ditë radhazi, është para një dileme. Prania e vazhdueshme e forcave të rezistencës në këto zona përbën një sfidë të rëndësishme, pavarësisht nga supremacia bërthamore e Izraelit në rajon dhe aftësia e tij për të përdorur forcën shtypëse sipas dëshirës dhe pa u ndëshkuar.

Al-Mudallal parashikon që Izraeli do të përdorë forca të shumta, duke rrethuar zona të caktuara, duke shkëputur rrugët e transportit në Gaza dhe duke u përpjekur për të zhvendosur civilët si një mjet për të ushtruar presion mbi rezistencën. Kjo do t'i paraprijë konsolidimit të mbrojtjes së tyre të brendshme dhe rimarrjes së vendbanimeve. Këto veprime do të kryhen së bashku me operacionet për depërtimin e forcave të rezistencës, kapjen e ushtarëve dhe kolonëve dhe sigurimin e kontrollit të vendeve strategjike dhe armatimit.

Për më tepër, ai vë në dukje se qeveria izraelite ka siguruar mbështetje diplomatike dhe politike, duke marrë miratimin nga vende të ndryshme, veçanërisht Shtetet e Bashkuara, për veprimet e saj në Gaza, duke i portretizuar ato si masa të nevojshme vetëmbrojtjeje.