[1]Protestë anarkiste/anti-kapitaliste në qendër të Selanikut, duke kritikuar “shtrëngimet e lehta të Sirizës”. Foto nga Asteris Masouras. E përdorur me leje.
Biografia e tij të shkurtër në Twitter [2] thotë: “drejtësi sociale / qëndro njeri.” Asteris Masouras është një humanist i vërtetë. Për këtë arsye, ai shpreson se kriza socio-ekonomike [3] e cila shqetëson vendin e tij të lindjes, Greqinë dhe e cila gjithashtu kërcënon të përhapet në të gjithë Evropën, mund përfundimisht të zgjidhet nëpërmjet solidaritetit dhe një kompromisi me drejtësi.
Asteris është një inxhinier dhe kameraman. Si redaktor i Global Voices në gjuhën greke [4], ai ka shkruar për kryengritjet popullore në Tunizi, Egjipt, Siri dhe pjesën tjetër të Lindjes së Mesme dhe Afrikën e Veriut. Gjatë disa muajve të fundit në Selanik (qyteti i dytë më i madh i Greqisë), ai u përkushtua në ndjekjen e krizës së borxhit, ndikimit të masave shtrënguese, si dhe reagimet nëpër rrugë. Në një intervistë me Global Voices, Asteris analizon krizën greke, rrënjët e saj dhe pasojat e saj të mundshme.
Asteris Masouras. Fotografi me leje të Asteris Masouras.
Global Voices (GV): Si u përgjigj Selaniku që nga referendumi?
Asteris Masouras (AM): El centro de la ciudad estuvo prácticamente vacío durante todo el domingo, mientras se celebraba el referéndum. La mayoría de la gente se concentraba junto a la playa, disfrutando de la brisa de estos días, como si tratasen de saborear unos momentos de paz antes de la noticia. La celebración del ‘no’ estalló horas después, junto a esa misma playa.
AM: Në qendër të qytetit ishte pothuajse bosh gjithë ditën e diel, përderisa referendumi zhvillohej. Shumica e njerëzve u mblodhën pranë plazhit, duke shijuar erën e detit, duke u përpjekur të shijojnë disa momente të paqes para dëgjimit të lajmeve. Festimi i votës “jo” shpërtheu orë më vonë, në afërsi të këtij plazhi.
GV: Cilat janë mendimet tuaja mbi rezultatet?
AM: La evolución de los últimos días, y estos resultados, nos dan esperanza para enfrentar unas negociaciones hostiles y buscar un acuerdo más justo. El ‘no’ dominó en todo el país, pero lo hizo de forma abrumadora en los barrios más pobres, los más castigados por las medidas de austeridad, mientras que los barrios ricos hubo mayoría del ‘sí’. El 61 por ciento de los griegos dijo ‘no’ a un ultimátum de austeridad destructivo, en un contexto de control de capitales y de un acoso institucional y mediático brutal.
AM: Zhvillimet e ditëve të fundit dhe rezultatet e tyre, na japin shpresë që të vihemi ballë për ballë me negociatat armiqësore dhe të kërkojmë një marrëveshje më të drejtë. Vota “jo” mbajti fortë në mbarë vendin; megjithatë, kjo është vërejtur më së shumti në lagjet më të varfra; ata që kanë vuajtur nga masat shtrënguese. Ndërkohë, pjesa më e madhe që votuan “po” vijnë nga lagjet e pasura. 61 për qind të grekëve i thanë “jo” ultimatumit shkatërrues të masave shtrënguese në kontekst të kontrolleve të kapitalit dhe ngacmimit brutal institucional dhe mediatik.
GV: Na tregoni më shumë për rolin e medias, veçanërisht në lidhje me muajt e fundit.
AM: Los medios de comunicación de masas griegos se han superado a sí mismos en su propaganda y en la forma de sembrar el miedo para intentar que la gente no pueda pensar con claridad en el momento más crítico en la historia reciente de la democracia griega (y quizás también de la europea). En vez de informar racionalmente sobre los problemas que afectan a los griegos, y las decisiones que estos toman desde su libre voluntad, se ha negado a la gente cualquier tipo de agencia, imponiendo una agenda clara basada en intereses comerciales. La corrupción en Grecia es endémica y tiene sus raíces en los intereses de los dueños de los medios y las élites políticas. Pero el referéndum ha demostrado que los griegos están dispuestos a plantarles cara y no se van a acobardar fácilmente.
AM: Masmediat greke kanë mbetur vetë prapa në aspektin e propagandës dhe në mënyrën se si ajo përhap frikën në mënyrë që njerëzit të mos jenë në gjendje të mendojnë në mënyrë të qartë në momentin më kritik të historisë kohëve të fundit të demokracisë greke (dhe ndoshta poashtu edhe Evropës). Në vend që të raportojnë në mënyrë racionale mbi problemet me të cilat po ballafaqohen grekët, si dhe vendimet që ata bëjnë me vullnetin e tyre të lirë, ai u ka ndaluar njerëzve çdo formë të agjencisë, duke imponuar mbi ta një agjendë që është rrënjosur në mënyrë të qartë në interesat komerciale. Korrupsioni në Greqi është endemik dhe ka thelluar rrënjët në interes të pronarëve të mediave dhe elitave politike. Por referendumi ka treguar se grekët janë të gatshëm të përballen me to dhe nuk do të frikësohen aq lehtë.
GV: Në Spanjë, ka pasur shumë përqëndrim në marrëdhëniet në mes të partive politike greke Syriza dhe partisë politike Spanjolle Podemos (“Ne mundemi”) dhe mënyra në të cilën suksesi i njërit përcakton atë të tjetrit. Çfarë mendoni se këto rezultate nënkuptojnë për Spanjën?
AM: Es obvio que el estilo duro de negociación que emplean las instituciones contra Grecia tiene mucho que ver con el deseo de evitar el “efecto contagio”. Se castiga a Grecia por votar a Syriza y desafiar el discurso dominante. Los ataques de Rajoy contra Grecia y el gobierno de coalición que han hecho daño tanto a Grecia como a la UE [Uniión Europea] tienen mucho que ver con el miedo a Podemos, pero creo que al Gobierno español esto se le puede volver en contra si el referéndum griego termina beneficiando a Podemos.
AM: Është e qartë se masa e negociatave të ashpra institucionale kundër Greqisë kanë të bëjnë shumë me shmangjen e “efektit të kontaminimit.” Greqia është duke u dënuar për atë që ka votuar për Syrizën dhe sfidon diskursin dominant. [Kryeministri i Spanjës] Mariano Rajoy sulmon kundër Greqisë dhe qeverisë së koalicionit që ka shkaktuar shumë dëme në Greqi si dhe në Bashkimin Evropian, kjo shumë ka të bëjë me frikën e Podemos; por unë mendoj se mund të ketë reagim kundër qeverisë spanjolle nëse referendumi grek përfundon duke përfituar Podemos.
GV: U takuam para protestave të vitit 2011 në Lindjen e Mesme, Spanjë dhe vende të tjera. Shumë gjëra kanë ndryshuar që atëherë. Është Greqia episodi i fundit i pakënaqësisë publike?
(AM): De algún modo sí, aunque el descontento griego con la corrupción y las políticas neoliberales es anterior a la Primavera Árabe y los movimientos “indignados”. El movimiento obrero y de protesta griego lleva años aumentando, en contra de las políticas bipartidistas clientelares. Con la crisis y las medidas de austeridad, se ha ido rompiendo el bipartidismo de Nueva Democracia y PASOK (los dos principales partidos históricos griegos) y la gente se ha unido en torno a ese movimiento indignado en el que desde luego han influido las protestas del resto de la región.
AM: Në një farë mënyre, po edhe pse zemërimi i grekëve mbi korrupsionin dhe politikën neo-liberale vjen para pranverës arabe dhe lëvizjet e “indinjuar”. Lëvizja dhe protestat e punëtorëve në Greqi janë rritur gjatë viteve kundër patronazhit dhe politikës bipartizane. Me krizat dhe masat shtrënguese, sistemi dypartiak duke e përfshirë Demokracinë e Re dhe PASOK-un (dy partitë kryesore historike në Greqi), ka qenë e shpërbërë; dhe njerëzit kanë ardhur së bashku me lëvizjen indinjate, e cila ka që nga atëherë shkaktoi protesta në rajonet e tjera.
GV: Çfarë shpresoni për muajt e ardhshëm?
AM: Lo que deseo es que las instituciones paren la ofensiva contra Grecia, se den cuenta de que la austeridad está destrozando las sociedades europeas y permitan un trato justo que permita a mi país recuperarse. Aunque seguramente es ingenuo pensar que prevalecerá la razón y la humanidad en las mismas instituciones que tanto han chocado con los movimientos de justicia social, así que espero al menos que haya solidaridad entre nuestros pueblos. Entre los pueblos de Europa, y con los refugiados que llegan a diario a nuestros países. Quizás esto pueda contrarrestar el daño y la destrucción que están imponiendo nuestros líderes, antes de que sea demasiado tarde para la Unión Europea y para todo el continente.
AM: Unë uroj që institucionet ti japin fund ofensivës kundër Greqisë; që ata të kuptojnë se masat shtrënguese po shkatërrojnë shoqëritë evropiane; dhe për atë të lejojnë trajtim të drejtë dhe të lejojë që vendi im të ndalet përsëri në këmbët e veta. Megjithatë, me siguri është naive të mendojmë se arsyeja dhe njerëzimi do të mbizotërojnë në të njëjtat institucione që janë përleshur me lëvizjet e drejtësisë sociale, kështu, unë shpresoj se të paktën do të ketë solidaritet në mes të njerëzve tanë, njerëzit e Evropës dhe refugjatët që vijnë në vendin tonë çdo ditë. Ndoshta kjo mund të kundërveprojë dëmin dhe shkatërrimin e shqiptuar nga liderët tanë para se të jetë tepër vonë për Bashkimin Evropian dhe pjesën tjetër të kontinentit.