#MySkirtMyRight: Gratë në Madagaskar kundër sekskizmit dhe turpërimit të viktimave nga qeveria

Foto nga televizioni TV5 Monde (kanali televiziv kombëtar) nga mbulimi i “My Skirt My Right” në Madagaskar

Manpihena ny finan-dratsin'ireo lehilahy tia setrasetra ny fitaty tsotra sy maontina entin'ny ankizivavy. koa adidin'ny ny ray aman-dreny ny manoro sy manitsy ny zanany hanalavitra ny fitaty maneho fihantsiana sy mampitanjaka

Nevoja e burrave për të sulmuar shkon deri aty sa t'u kërkojnë atyre të veshin rroba modeste. Prandaj është detyra e çdo prindi të mësojë vajzat në rrugën e drejtë dhe t'i ndalojë ato të veshin rroba që zbulojnë dhe ekspozojnë trupin.

Ky është mesazhi (tashmë i fshirë) që u publikua në faqen e Facebook të Ministrisë së Arsimit më 12 prill 2019, teksa qeveria e Malagasisë u kërkoi grave që të mos vishnin rroba që zbulonin trupin, në mënyrë që të mos sulmoheshin seksualisht.

Në përgjigje, shumë gra nga Malagasi shpërndanë fotografitë e tyre në mediat sociale të veshura me funde ose fustanë të shkurtër duke përdorur hashtag #MaJupeMonDroit (Fundi im, e drejta ime) për të shprehur zemërimin ndaj kërkesës seksiste, që në thelb i turpëron viktimat në vend që të dënojë sjelljen agresive të burrave. Më poshtë është një fotografi e postimit origjinal në Facebook të Ministrisë së Arsimit në Malagasi, para se të hiqej:

Foto nga postimi në Facebook i Ministrisë së Arsimit më 12 prill, duke i kërkuar grave që të mos mbajnë rroba që zbulojnë trupin.

Vala e protestave u përhap me shpejtësi në internet në Madagaskar. Lëvizja filloi në mediat sociale nga OJQ-ja në Malagasi, Nifin'Akanga, e cila po lufton për të dekriminalizuar abortin. Në të njëjtën ditë të postimit të Ministrisë, Nifin'Akanga u përgjigj shpejt në Facebook, duke ftuar komunitetin për të marrë pjesë në një fushatë online:

/// Jupe challenge/// ? PARTAGEZ !!
Prenez un selfie dans la tenue qui vous plaît: jupe, robe, etc. ?
Mettez le
#majupemondroit
Ma jupe, mon droit…
Sa braguette, son problème avec la loi.
Mon corps, mon droit
Mon utérus…pas ta décision !

/// Sfida e fundit /// Shpërndajeni!! Bëni një selfie me një veshje që ju pëlqen: fund, fustan, etj. Shtoni#majupemondroit Fundi im, e drejta ime… Zinxhiri i tij, problemi i tij me ligjin. Trupi im, e drejta ime. Mitra ime … jo vendimi yt!

Atyre iu bashkuan aktivistët në vend dhe anëtarët e diasporës malagasiane. Shumë aktivistë gjithashtu përdorën hashtag-un e njohur ndërkombëtarisht #StopRapeCulture.

Një redaktore në kryeqytetin e Madagaskarit, Antananarivo, Soa Anina, renditi në blogun e saj 30 përgjigje për 30 stereotipet e kësaj lëvizjeje. Këtu janë disa prej tyre:

Non, les « besoins sexuels des individus malfaisants » ne diminueront pas de cette manière, et certainement pas, s’ils reçoivent un soutien ministériel qui déplace le problème en accusant la victime, plutôt que le coupable. Non, ce n’est pas aux filles de gérer le comportement des hommes et des garçons : c’est aux hommes d’apprendre à se comporter honorablement, en toutes circonstances, et aux parents d’élever leurs garçons pour en faire des hommes. (..)  La vérité, c’est qu’aucun habit ne vous protège. Ce n’est pas le vêtement : le pervers réalise le crime, non parce qu’il est attiré par « le plaisir sexuel », mais parce qu’il tire son plaisir du rapport de pouvoir, de contrôle et de domination, sans aucun lien avec  le vêtement jugé « trop sexy ». Le mot malgache « fanolanana » décrit le viol avec exactitude : tordre jusqu’à ce que la résistance s’étiole.

Jo, “nevojat seksuale të predatorëve” nuk do të mbahen nën kontroll në këtë mënyrë dhe sigurisht kjo nuk do të ndodhë nëse përfitojnë nga mbështetja e Ministrisë. Qeveria vetëm po e shmang problemin duke e drejtuar gishtin tek viktima në vend të abuzuesit fajtor. Jo, nuk është përgjegjësia e grave të merren me sjelljet e burrave dhe djemve: burrat duhet të mësojnë të sillen me dinjitet në të gjitha rrethanat, dhe prindërit duhet të edukojnë djemtë e tyre që të bëhen burra. (…) E vërteta është se asnjë veshje nuk do t'ju mbrojë. Nuk ka të bëjë me veshjen: perversi e kryen krimin jo për shkak të dëshirës së tij, por për shkak se ai merr kënaqësinë nga pushteti, kontrolli dhe dominimi. Këto të gjitha nuk lidhen me veshjen, edhe nëse konsiderohet “tepër seksi”. Fjala “fanolanana” e Malagasit është një përshkrim i saktë i përdhunimit: përule derisa rezistenca të dobësohet.

Stuhia e protestës vazhdoi dhe u përforcua nga gazetat kombëtare dhe botimet online. Nasolo Valiavo Andriamiahaja është një redaktor për gazetën l'Express de Madagascar. Ai i lidh të gjitha llojet e politikave kufizuese në veshje me një regres të të drejtave të grave. Ai kujton një anekdotë nga mbreti i Marokut kur ishte përkohësisht në mërgim në Madagaskar:

En 1956, raconte l’écrivain marocain Tahar ben Jelloun, le roi du Maroc Mohammed V à son retour d’Antsirabe où l’administration coloniale française l’avait envoyé en exil, n’avait pas hésité à montrer ses filles sans voile. «Entre la fin des années cinquante et le début des années quatre-vingt, les Marocaines avaient dans leur majorité abandonné le port du voile. Elles portaient la djellaba et gardaient la tête non couverte. C’est avec la révolution iranienne et les discours démagogiques de Khomeyni que le voile a refait son apparition» («Maroc : voilés, dévoilées, les femmes sèment le trouble», taharbenjelloun.org)

Shkrimtari maroken Tahar ben Jelloun tregon se mbreti i Marokut Mohammed V nuk ngurroi të tregonte vajzat e tij pa shami, pas kthimit të tij nga Antsirabe (një provincë në Madagaskar) në vitin 1956, ku administrata franko-koloniale e kishte dëbuar atë. “Midis viteve 1950 dhe fillimit të viteve '80, shumica e grave marokene e kishin ndaluar të mbanin shaminë në kokë, të vishnin djellaba dhe mbajtën kokën e tyre të zbuluar. Ishte revolucioni iranian dhe fjalimet demagogjike të Khomeynit që rikthyen shamitë”.

Pas kësaj, Ministria e Arsimit kërkoi zyrtarisht ndjesë me një deklaratë për shtyp, duke i dhënë fund kaosit të krijuar:

Deklarata zyrtare e Ministrisë e botuar në Facebook duke shpjeguar tërheqjen e veprimit kundër sulmeve seksuale.

Por për një numër aktivistësh dhe gazetarësh si Mbolatiana Raveloarimisa me bazë në Antananarivo, lufta nuk ka mbaruar:

Nombreux sont les commentaires qui, au lieu de soutenir l’indignation, cherchent encore à culpabiliser les femmes.  Le malheureux Ministère de l’éducation n’est qu’un élément déclencheur qui nous a fait découvrir une réalité toute autre. Dans la société Malgache, la violence faite aux femmes n’est que le bout d’un iceberg immense. L’administration toute entière n’est que la cristallisation d’un mutisme général.

Shumë komente po përpiqeshin të turpëronin gratë në vend që të mbështesnin lëvizjen. Ky incident i trishtë është vetëm katalizatori që na hapi sytë ndaj një realiteti të fshehur. Në shoqërinë tonë, dhuna ndaj grave është vetëm maja e ajsbergut. E gjithë administrata është mishërimi i heshtjes kombëtare mbi dhunën kundër grave.

Nis komentet

Autorë, ju lutem hyr »

Rregullat

  • Të gjitha komentet lexohen nga moderatori. Mos dërgo të njëjtin koment më shumë se një herë pasi mund të konsiderohet spam.
  • Respekto të tjerët. Komentet me gjuhë urrejtjeje, të pahijshme dhe sulme personale nuk do të miratohen.