[1]Ndihmëset paraushtarake kineze dhe japoneze marrin hirin (e ushtarëve të rënë), (国防婦人会員と共に遺骨の出迎をする愛路婦女隊員 [1]) nga Arkivi Hekurudhor i Kinës Veriore. Foto e dhjetorit të 1939-ës në stacionin Changxindian të linjës Pekin-Guangzhou. Licensa e fotos: CC BY 4.0. [2]
Një bazë e re e të dhënave në internet, që nga shkurti 2019 ofron një panoramë të jetës nën pushtimin japonez të verilindjes së Kinës. Arkivi Hekurudhor i Kinës Veriore [3], që ofron 39,775 fotografi në një katalog me opsione kërkimi, është një bashkëpunim midis disa institucioneve kërkimore japoneze dhe Universitetit të Kiotos, që kishte fotografitë që nga fundi i Luftës së Dytë Botërore [4].
Deri në vitin 2019, Universiteti i Kiotos ka organizuar disa ekspozita me një numër të vogël fotografish nga koleksioni. Si natyra e fotografive, që synonjnë të glorifikonin pushtimin japonez të Kinës verilindore dhe toni i përgjithshëm i ekspozitave [5], kanë sjellë reagime të forta në Kinë.
[6]Diçitura: “Fshatarët festojnë hapjen e linjës hekurudhore Shidexian dhe përurimin e monumenteve për punëtorët e ndërtimit që humbën jetën” (建設の人柱の墓と開通を喜ぶ農民), Wangjiajing [7], 1941. Foto nga: Arkivi Hekurudhor i Kinës Veriore [6]. Liçenca: CC BY 4.0.
Si një burim kryesor, skanimi i fotografive në koleksion përfshin bllokimin origjinal matte si dhe dokumentimin e detajuar rreth vendndodhjes, kur është bërë fotografia, emrin e fotografit dhe përshkrimin.
Fotografitë fillimisht kishin qëllim promovues dhe ishin bërë nga punonjësit e Kompanisë së Transportit të Kinës Veriore (華北 交通 [8]). Kompania vepronte në rajonin e kontrolluar nga e ashtuquajtura Qeveria e Përkohshme e Republikës së Kinës [9] (中華民国 臨時 政府, në japonisht), një shtet-kukull [9] në Kinën verilindore, që u mbështet dhe bashkëpunoi me forcat pushtuese japoneze gjatë luftës sino-japoneze.
Kompania menaxhonte mijëra kilometra të linjave të autobusëve dhe trenave në Kinën verilindore, që lidh rajonin Jingjinji përreth Pekinit me Harbinin dhe qytete të tjera në Mançuri, vendndodhjen e një shteti tjetër kukull japonez [10] në Kinën verilindore.
Detajet e fotografisë: Budat prej guri në Yungang [11]në Datong [12] në 1939. Burimi: Arkivi Hekurudhor i Kinës Veriore [6]. Liçenca: CC BY 4.0.
Përveç shfaqjes së investimeve japoneze të infrastrukturës në rajon dhe demonstrimit të rendit dhe qetësisë së supozuar të pushtimit japonez, fotografitë gjithashtu promovojnë destinacione turistike në të gjithë rrjetin hekurudhor (harta [13]) të operuar nga Kompania e Transportit të Kinës Veriore.
Detajet e fotografisë: Kulla pranë stacionit Kaifeng [14]në linjën hekurudhore Longhai në 1939. Burimi: Arkivi Hekurudhor i Kinës Veriore [6]. Liçenca: CC BY 4.0.
Numri i madh i fotografive në koleksion tregon shumë pamje nga jeta e qytetit Beiping (tani Pekin) dhe pjesë të tjera të Kinës verilindore gjatë pushtimit japonez në vitet '30-'40.
[15]Diçitura: “Pamja nga Kështjella Hengshui” (衡水城外を望む). Foto e bërë pranë Hengshui [16] në korrik 1941. Burimi: Arkivi Hekurudhor i Kinës Veriore [6]. Liçenca: CC BY 4.0.
Fotografitë u inskenuan nga fotografët që punonin për të promovuar Kompaninë e Transportit të Kinës Veriore, ndërkohë që nuk ka dokumentim të vuajtjeve ekstreme të popullit kinez gjatë luftimeve dhe pushtimit të Kinës gjatë Luftës Sino-Japoneze, e cila zgjati nga 1937 deri më 1945. Vlerësohet se deri në 22 milionë civilë kinezë vdiqën [17] gjatë këtyre viteve, duke u përballur me brutalitetin dhe mizoritë në duart e pushtuesve japonezë, siç është Masakra e Nanjing-ut [18].
Hyrja në faqen e internetit të Arkivit Hekurudhor të Kinës Veriore nuk përmend aspak rolin e Japonisë [19] si pushtuese dhe kolonizatore dhe përkundrazi fokusohet në dritaren e së kaluarës të paraqitur nga koleksioni i fotove:
日中戦争のさなかに発足した華北交通が広報用に撮った写真には、戦闘状況はほとんど描かれておらず、地域の交通インフラの整備、資源開発、産業の育成をはじめとして、風土、民俗、文物など多様かつ多彩なイメージが盛り込まれています。グラビア雑誌や新聞、各種博覧会で公表された写真は軍などの検閲が必要でしたが、未使用の写真はそうした規制を経てはいません。そのため、この膨大なストックフォト全体を注意してみれば、80年近く前の中国の風景を読み取ることも可能なのです。その一部には、いまの中国で失われたランドスケープも含まれています。
Fotografitë e Kompanisë së Transportit të Kinës verilindore, të bëra në mes të Luftës Sino-Japoneze, ishin të destinuara për qëllime promovuese dhe nuk pasqyrojnë kushtet në fushëbetejë. Në vend të kësaj, fotot sjellin kulturën, folklorin (të Kinës në atë kohë) si dhe zhvillimin e infrastrukturës rajonale të transportit, zhvillimin e burimeve dhe atë industrial. Teksa fotografitë pompoze të botuara në revista, gazeta dhe vende të tjera censuroheshin nga ushtaria, ato të pabotuarat (në koleksion) nuk i janë nënshtruar një censure të tillë. Prandaj, nëse i kushton vëmendje këtij koleksioni të madh fotografish, mund të krijosh një përshtypje për Kinën e gati 80 vjetëve më parë. Disa fotografi portretizojnë peizazhet që sot nuk ekzistojnë më.
Ekspozitat nga Universiteti i Kiotos, të quajtura “Kina e 80 viteve më parë” [20] (８０年前の中国) gjithashtu paraqesin fotot si një burim për të kuptuar të kaluarën dhe nuk përmendin rolin e Japonisë në kohën e luftës.
Duke i bërë jehonë një artikulli në gjuhën angleze në gazetën South China Morning Post [21], një komentator që shkruan për RecordChina, një faqe lajmesh japoneze që fokusohet te Kina, vuri në dukje [22]:
Exhibits put on by the University of Kyoto, called “the China of 80 years ago [20]” (８０年前の中国) also present the photos as a resource to understand the past, and make no reference to Japan's wartime role.
「中国メディアの参考消息によると、両国のネットユーザーの注目点は大きく異なり、中国のSNS上では『歴史を心に刻み、国辱を忘れるな』との声が次々に上がったのに対し、日本のネットユーザーのコメントは鉄道沿いの風景などに集中していた。NHKも日中両国のネットユーザーの注目点の違いに触れ『多くの中国人にとって、中国に対する日本の侵略とその後の占領は記憶から消えない痛みのようだ』と伝えている」と紹介した。
Fokusi i përdoruesve të internetit ndryshonte shumë (mes Japonisë dhe Kinës). Në mediat sociale kineze, ka komente pas komentit që thotë: “Mos harroni historinë tonë dhe mos harroni ç'nderimin kombëtar të Kinës”. Komentet e përdoruesve japonezë të internetit u përqëndruan në peizazhin përgjatë hekurudhës dhe kështu me radhë.
39,775 fotografitë në Arkivin Hekurudhor të Kinës Veriore janë të organizuara sipas etiketës [23], sipas vitit [24] dhe sipas stacionit të trenit [25] më afërt ku janë shkrepur.